Of those who say nothing, few are silent.

Thomas Neill

زایش زبانی نوزادیان

حسن نوزادیان از خدایگان خلاقیت زبانی است. کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند می‌دانند که دایره‌ای از واژه‌ها و اصطلاح‌ها و ضرب‌المثل‌های ویژه‌ به خودش دارد که نوآورانه‌اند همراه با شوخ‌طبعی.

امروز گپ می‌زدیم که پرسید چرا باغ پویا را «آب تو ده» نمی‌کنم؟! :))

!من از احساسات پاک شما دوباره تشکر می‌کنم

دوستان عزیز! دلم کباب شد!

خودم هم داشتم اون نوشته‌ی یکی مانده به آخر را می‌نوشتم اشکم در آمده بود!

ولی خب فکر کنم این حرف‌های قشنگ و دلگرم‌کننده شما ارزش یه "دروغ سیزده" رو داشت :)

ببخشید سر کار رفتید، شرمنده!

-

بابا دلتون خوشه‌ ها! دلیل چی کشک کی؟ تازه این باغ ما علف ملف‌ها و درختاش یه چیزی شدن... برای چی درش رو تخته کنیم، مگه الکیه؟ تازه می شه هر از گاهی نشست روی خر و رفت تو فکر... :)

-

اون عکس بالا هم می‌تونه من باشم، می‌تونه نباشم... هرهر خیلی بامزه بود مگه نه؟ خب برید حال کنید بنده هنوز قراره براتون بنویسم!

*

> سابقه

خداحافظی - یکی مانده به آخر

پیشتر هم گفته بودم احساس می‌کنم دیگر خیلی حرفی برای گفتن در این وبلاگ ندارم.
گاهی باید برخی چیزها را تمام کرد حتا اگر دلت نیاید. وقتی مهر پایان بر چیزی بزنی می‌توانی به آغازی دیگر بیندیشی.
-
این نوشته‌ی یکی مانده به آخر باغ پویا خواهد بود. در نوشتار واپسین دلیل‌هایم را برای ننوشتن در اینجا خواهم گفت و کلون در باغ پویا انداخته خواهد شد با همه ی گیاهان و درختان و گل‌ها و میوه‌ها و علف‌ها که هیچ‌کدامشان ر

ا

هرز نمی‌دانم چون لحظات ثبت‌شده‌ی زندگی‌ منند و زیستمشان.