روز جهانی حقیران - از حال بد به حال خوب

امروز صبح وقتی با رفتار کسی که سعی در تحقیر من داشت رو به رو شدم - و این در ادامه‌ی پدیده‌ی بد دیگری بود که دیروز یا پریروز حالم را بد کرده بود - ، اصلا فکر نمی‌کردم که بتونم حالم رو این قدر که الان خوب هست کنم و البته این ممکن نبود مگر با کمک یک شاهکار آفرینش - فرشته‌ای به اسم شهره - و خوشبخت‌ترین انسان‌ها منم که شریک زندگی اویم.

-

و این که به توانایی خودم ایمان آوردم از تبدیل حال بد به خوب که وقتی احساس منفی می‌خواد من رو فرا بگیره انگار که سه تا موتور جت توی من روشن می‌شه - ۳ رو نمی‌دونم از کجا آوردم حسش کردم - تا حدی که صداشون رو می‌شنوم و شست و همه چیز رو با خودش برد.

-

البته از سوخت‌های این موتورهای جت هم تشکر می‌کنم - موسیقی اوهام، موسیقی عبدی، و نعیم برای همون چار خط نوشته‌ش و اون عکس باحالش که قیافه‌ش رو که دیدم صفا کردم. باید معنی اون جور قیافه گرفتن رو بدونید و خط‌های چهره براتون معنی داشته باشه تا بدونید چی می‌گم و یه دوست خوب چینی‌تبار (yy) که اتفاقی حالم رو پرسید. الان دارم فکر می‌کنم چندتا چیز و کس دیگه هم بوده - حالا منم احساس قدردانی‌‌م گل کرده! - بهتره بی‌خیال بشم اونایی که باید بدونن خودشون می‌دونن. از این که از امکان‌هایی که دارم تونستم توی یه روز شلوغ کاری استفاده کنم و حالم رو خوب کنم خوشحالم.

-

پ.ن.۱

:))

خیلی خنده داره یکی از دوستام ایمیل زده و بعد از کلی احوال‌پرسی و دل‌داری گفته که تو اصلا حق نداری این قدر کنج‌کاوی خواننده رو تحریک کنی و نگی که چی شده و تو چی کار کردی - عجب!! :)))) - عرض شود یه نفر یه چیزی گفت و منم هم گفت فکر می‌کنم جوابت رو می‌دم. بعد هم فکر کردم جوابی لازم نداره چون به ترتیبی خواهد فهمید که حرف ناحقی زده. مبهمه هنوز ولی همین :)

پ.ن.۲

سرکار هما خانوم ممنون که این قدر ایمیل زدی و تا مطمپن نشدی حالم خوبه یقه‌م رو ول نکردی - واللا به خدا نمی‌خواستیم شهر رو به هم بریزیم - طبق معمول اومدیم یه چیزی پروندیم انگار شد تشویش اذهان عمومی

! :)