۰۵ بهمن ۱۳۸۵

۲ نظر:

ناشناس گفت...

با سلام خدمت استاد پویا
یه سوال؟!چه طور میشه بین یه جماعت آدم های 50 سال به بالای با تجربه ی ناامید سرخورده ی کدر خوشبینانه به ایدئولوژی مندرآوردی خودت امیدوار باشی؟اونم وقتی میبینی تممام پیشگویی ها وپیشبینی های نا امید کننده اشون یکی پس از دیگری درست از آب در میاد؟؟؟!

Unknown گفت...

با سلام خدمت استاد نیلوفر

یه نفر رو می شناسم که جوابت رو داده، گفته:

گفتند :زندگی .روز.روزمرگی...روز مردگی
گفتم:فقط زندگی.هر روز ...

این هم وبلاگش
http://www.lootoos.blogfa.com/

تازه کی گفته که پیش بینی هاشون یکی پس از دیگری درست از آب در میاد؟
خوب نگاه کن می بینی که یکی در میون غلطه بالاخره حق دارن زیاد سر به سرشون نذار :) باید یه جوری اون نگاه پنجاه ساله رو توجیه کنن می دونی که مغز انسان تحمل تصور عمر به باد رفته رو نداره

بعدشم
می دونم نیلوفر
کار سختیه

شاید جواب "چطور می شه ی؟" تو این باشه
به سختی ولی شدنیه