از راه سایتی به نام www.meetup.com یک دوست سری‌لانکایی پیدا کرده‌ایم که آدم جالبی است. اول که قیافه‌اش به سی‌و‌اندی ساله می‌خورد ولی پنجاه‌و‌چند‌ساله است. یادتان هست قبلا هم درباره‌ی یک سری‌لانکایی دیگر گفته بودم انگار ژنتیک این طوری‌اند. ویژگی دومش این است که در و دیوار و کف خانه‌اش از کتاب و فیلم و عکس و مجسمه و نقاشی و پوست چیپس و شکلات و چیزهایی که خورده به سختی قابل دیدن است. البته سقف خانه‌اش به مدد گرانش کاملا پیداست.
آن سایت هم جای جالبی است، اگر کمبود آدم با علاقه‌مندی‌های مشابه دارید بد نیست آن را بیازمایید. خودتان هم می‌توانید گروه‌هایی راه بیندازید اما خرج دارد. برای استفاده می‌توانید در آن سایت بر اساس محل زندگی‌تان جستجو کنید و گروه‌هایی را در موضوع‌های مورد علاقه بیابید. این آدم ها در کافه‌ای، خانه‌ای، جایی دور هم جمع می‌شوند و به گفتگو می‌پردازند. خوبی‌اش این است که دو تمایل پیش‌فرض دارند، اول آن که به موضوع اعلام شده علاقه‌مندند و دوم هم آمده‌اند که آدم‌ها و احتمالا دوست‌های جدید بیابند.
از طریق آن دوست سری‌لانکایی یک خانم عکاس آمریکایی هم دیدیم که از آن که آمریکایی بود زیاد خشنود نبود. می گفت که برخورد مردم هرجا که می شنوند آمریکایی‌ام زیاد دوستانه و جالب نیست اما از این که به قول خودش new yoker بود راضی بود می‌گفت باید بیایید نیویورک را ببینید گفتم که شیطان بزرگ به اعضای محور شرارت که در جیبشان کلاهک هسته‌ای حمل می کنند ویزا نمی‌دهد، چند تا حرف بار جرج بوش کرد و گفت که شده مایه‌ی شرمندگی ما هر جا که می رویم عرض کردم می‌فهمم! فعلا.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر