۱۲ آبان ۱۳۸۶

سی/ بیست و دوی سال هشتم

عدد 22 برای من و شهره از اون دوره‌ای که با هم دوست بودیم شد رمز ابراز محبت. دلیلش هم این بود که یه بار شهره یه فهرست بلند بالا از موضوع‌های مختلف نوشته بود که با هم درباره‌شون بحث کنیم. به شماره‌ی بیست و دو که رسیده بود نوشته بود: دوستت دارم.
-
30 مهر سال‌گرد ازدواج من و شهره هست. پیرارسال توی ملبورن بودیم که متوجه شدیم 30مهر می‌شه 22 اکتبر.
-
پارسال 30 مهر من ایران بودم، شهره استرالیا و امسال هم نزدیک بود که من استرالیا باشم و شهره سنگاپور که شازده‌خانوم صبح از آسمون اومد و چی بهتر از این بخت خوش که بعد از دو هفته دوری اون روز رسید.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

22

ناشناس گفت...

سلام ، تبريك ميگم ... هميشه موفق باشيد.

ناشناس گفت...

پویا جان. مبارک هر جفتتون باشه. با اینکه خیلی دیر نوشتی.
من و پانی خانومم هم 17 داریم. من بهت گفتم قبلاً نمیدونم خوندی یا نه من هم مرض اعداد دارم. 17 و هر چیزی که به 17 ختم بشه برامون خوش یمن و مقدسه.
امیدورام همیشه 22 باشی. 22 یعنی اینکه همیشه 2 تاییتون کنار هم خواهید بود.
:D
در مورد این اعداد حرف زیاد دارم. ولی در حوصله جمع نیست برادر.

ناشناس گفت...

آها یادم رفت من و خانومم هر دو متولد مهریم. بنابراین بر حسب اتفاق من تمام مهری ها رو دوست دارم بابا جان. اجباراً. مهری خانومها نه ها! منتسبین به ماه مهر رو عرض کردم!!دو نقطه دی.