احساس می‌کنم اینجا آدم دم‌دمی‌مزاج زیاده. یعنی احتمال این که یه آدم این جوری باشه کم نیست. شاید دلیلش این باشه که این قضیه توی فرهنگشون خیلی ناپسند نیست و فکر می‌کنم در این زمینه از نظر فرهنگی جلوتریم چون در فرهنگ ما این طور دم‌دمی‌مزاج بودن پسندیده نیست. طرف دیروز درست جواب سلام هم نمی‌داد حالا امروز داره از سر کول من بالا می‌ره نمی‌ذاره کار کنم همون جناب آقای ...یری! مسخره‌س!
-
من خودم سعی می‌کنم هر چی در اندرون خسته‌دل و مزخرف باشم یا شاهکار و توپ برخورد بیرونی‌م با آدما تقریبا ثابت باشه.
-
کلا این ویژگی برام یکی از معیارهای سنجش باحالی آدماس.
۲ نظر:
می تونه هم یه جور ریا کاری باشه که از فرهنگ ایرونی مون بهمون به ارث رسیده ها. منم همینجوریم. یعنی همیشه ظاهر رو حفظ می کنیم. اما اینها با خودشون راحت تر هستن و رو راست تا با بقیه. نمی دونم چی خوبه چی بد. اما اینی که گفتی هست و برای ماها عجیب غریبه.
درسته. هر دو حالت بخش‌های مثبت و منفی دارن. اما فکر می‌کنم از حد بیشتری نسبت به دیگران راحت بودن و نداشتن برخورد ثابت نوعی بی‌احترامی و خودخواهی هست. بگم چی خوبه؟ هارمونی و توازن
:)
ارسال یک نظر