خب، عرض شود که زرشک! ما رو بگو که به فکر افتاده بویدم ببینیم بازی ایران - سوریه کی هست و به چه کلکی و کجا میشه دید؟ توی اخبار که نبود و اگه آدم حواسش نباشه از دست میده.
-
انگار که باز دلخونی شروع شد! صفر - صفر با سوریه، یکی از دوستان میگفت همون بهتر که ندیدم، عارض شدم که دیدن بازی تیم ملی برای من فریضهس. شده بشینم با اعصابخردی ببینم از دست نمیدم. چیزی هست که از وقتی دست چپ و راستم شناختم انجام دارم و دوستش هم دارم. علیالحساب که سرمربی هم نداریم، ببینم اونجا چه خبره؟ این کلمنته بالاخره میخواد چیکار کنه؟
-
راستی چند بار هی میخواستم بگم نشده، به اینایی که هی میگن فوتبال بازی گروهی و ما ایرانیها کار گروهیمون ضعیفه، - البته حالا کار به بحث عمومیش ندارم - ولی مگه والیبال و بسکتبال ورزش گروهی نیست؟ پس چرا این قدر خوب با برنامهریزی نتیجه گرفتند؟ تازه توی فوتبال که کار فردی خیلی میتونه موثرتر باشه.
-
نمیدونم، شاید دلیلش اینه که انگار توی فوتبال به صورت سنتی بیشتر ادعا داریم و خیلی مطمئن نیستیم که برنامهریزی لازم داریم!
۲ نظر:
in ur country every thing is political. get rid of that like basketball and vollyball. everything will be Ok.
!OK stranger
your ability of reading Persian is really good
:)
and Thanks for your comment about MY country
!
:)
ارسال یک نظر