در ستایش ساقی‌مسلکان همراه دل

تقدیم به حسن نوزادیان

به خاطر نامه‌ی پر از مهرش

-

آنچه حافظ را شیدا کرده - "ساقی، مفهوم ساقی". رندانی هستند که می‌دانند و بلدند و حال دیگری را می فهمند. صدای دل را می‌شنوند و می‌بینند که دل چه می‌خواهد.

-

لذتشان در همراهی با دل دیگری است - هم‌آوا با دل خود - و گاهی، دیگری است که همراه دل اوست، که خود نیز ساقی‌مسلک است.

-

ساقی:" ذهنت به کجا می‌رود؟ فکرت کجاست؟ من آن‌جایم! لب باز نکن! آسوده باش، می‌دانم چه می‌خواهی!"

-

و آسودگی خیال است که از کرشمه‌ی ساقی بر روان جاری می‌شود.

-

در همدلی ساقی‌مسلکان با هم، جایگاه ساقی، سیال است و بر سر گرد‌هم‌آیی دوستان در چرخ و پرواز است. نوبتی در کار هست و نیست. نمی‌دانند و توقعی هم نیست؛

-

ساقی: " پیش از آن که بانگ ذهنت به زبان رسد که چه می‌خواهی، دانسته‌ام!"