۱۳ اسفند ۱۳۸۴

سرخوشی

فکر می کنم لذت بردن از هر چیزی مهارت می خواد. یا بهتر بگم، با تمرین و تکرار و تمرکز، درجه خرکیفی آدم از هر چیزی بالاتر می ره.

فقط طراحی نیست که هر چی بیشتر کار کنی دستت قوی تر میشه یا ریاضی که هرچی بیشتر فکر کنی، بهتر بشی یا موسیقی که هر چی بیشتر بدونی و گوش بدی و ...

آدم به جای این که روی دست و فکرش دقیق بشه می تونه روی مثلا زبون و فکرش دقیق بشه، یکی از دوستام از یه فنجون چایی همچین خرکیف می شه که فکر می کنی الانه که پس بیفته، این یعنی مهارت و توانایی.

دیدید بعضی پیرمردا از یه چیزایی چقدر حال می کنن؟ به خاطر این که حتا اگه خیلی معمولی هم با اون چیزا برخورد کرده باشن، شصت هفتاد سال بسه که آدم به مهارت لذت بردن از اون چیز برسه.

پس اگه دیدید که کسی از یه چیزی خیلی بیشتر از شما کیف می کنه، زود فکر نکنید که طرف یکی، دو تخته ش کمه.

هیچ نظری موجود نیست: