یک فروردین، دو فروردین

بچه که بودم چون زیاد ورجه- وورجه می کردم، زیاد هم زمین می خوردم. اصلا اگه بچه ای رو می دیدم که سر زانوهاش زخم نبود فکر می کردم حتما یه جای کارش می لنگه!

بعدش کم کم یاد گرفتم وقتی آدم قراره زمین بخوره از یه جایی به بعد دیگه نمی شه جلوی زمین خوردن رو گرفت، فقط باید آماده بود و خوب زمین خورد و زور زدن بی خود باعث می شه که آدم بیشتر زخم و زیلی بشه. این طوری همه چیز بهتره. این چیزی که یاد گرفتم همیشه به درد می خوره.