فکر کنم اولین باری که کلمه ی گرافیک و گرافیست را شنیدم دوم دبستان بودم. وقتی که بابام طرح های کتاب "قصه های خوب برای بچه های خوب" مهدی آذریزدی را به من نشان می داد. داستان های مثنوی با طرح های "مرتضی ممیز" و امضای زیبا و طرح های شاهکارش؛ "ببین اینجا نوشته ممیز، این جوری". باور کنید هفته ای نیست که که به آن طرح ها فکر نکنم هنوز.
مرتضی ممیز رفت. بدرود استاد!
مرتضی ممیز رفت. بدرود استاد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر