کانون ایرانیان ویکتوریا برنامه شب شعر خیام را برگزار کرد. جالب بود، خواندن شعرهای خیام، موسیقی ایرانی که دونوازی سنتور و فلوت بود و نوازنده ها آقایی بود دانشجوی دکترای موسیقی دانشگاه ملبورن که می خواست برگردد پس از پایان درس و دیگری هم خانمی استرالیایی، او هم دانشجوی دکترای موسیقی همان دانشگاه و عاشق موسیقی ایرانی و همنوازی زیبایی داشتند.
شگفت انگیز است این رباعیات خیام! هر از گاهی باید ""دوباره"" خواند و فکر کرد!
بعد هم موسیقی کردی با خواندن "شیوان" خواننده ی کرد ترکیه ای که انگار خیلی معروف است در اروپا و فراری است از دست ترک ها، مردمی که از بنیاد کرد بودن را در ترکیه قبول ندارند و به کردها می گویند "ترک کوهی" بگذریم. زیبا بود و مردم را به وجد آورد با نوازندگی خود شیوان که نام سازش را نفهمیدم و دو برادر ایرانی که دف و تمبک می زدند.
شگفت انگیز است این رباعیات خیام! هر از گاهی باید ""دوباره"" خواند و فکر کرد!
بعد هم موسیقی کردی با خواندن "شیوان" خواننده ی کرد ترکیه ای که انگار خیلی معروف است در اروپا و فراری است از دست ترک ها، مردمی که از بنیاد کرد بودن را در ترکیه قبول ندارند و به کردها می گویند "ترک کوهی" بگذریم. زیبا بود و مردم را به وجد آورد با نوازندگی خود شیوان که نام سازش را نفهمیدم و دو برادر ایرانی که دف و تمبک می زدند.
روی هم رفته برنامه ی جالبی بود و کسانی که این کانون را می گرداند همه کار دیگری دارند و هویت و ایراندوستی شان تنها دلیل این کارهاست که داوطلبانه است. بعد از برنامه رفتم با بعضی از اعضای کانون حرف زدم قرار شد برای نشریه "گلبانگ" کمکشان کنم و پوستر برنامه ی نوروز را هم طراحی کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر