یکی از دلیل هایی که ممکن است به خاطرش آدم از «جهان سوم» به «جهان اول» بیاید، «توسعه ی شخصی» است، حالا از هر راهی؛ درس، کار، و شاید فقط زندگی.
برای کسانی که دغدغه ی «ایران» دارند، تصمیم برای این جابه جایی می تواند قرار گرفتن بر سر دو راهی باشد اما آنچه که امیدبخش است دیدن کسانی است که پس از سال ها هنوز دلشان برای ایران می تپد و از اینجا، کارهایی برای کشورشان می کنند که شاید هرگز از ایران نمی توانستند و مفیدتر از خیلی ها هستند که در ایران ادعای خدمت دارند.
برای کسانی که دغدغه ی «ایران» دارند، تصمیم برای این جابه جایی می تواند قرار گرفتن بر سر دو راهی باشد اما آنچه که امیدبخش است دیدن کسانی است که پس از سال ها هنوز دلشان برای ایران می تپد و از اینجا، کارهایی برای کشورشان می کنند که شاید هرگز از ایران نمی توانستند و مفیدتر از خیلی ها هستند که در ایران ادعای خدمت دارند.
۲ نظر:
salam man hamisheh inja sar mizanam mikhastam khahesh konam agar barai shoma moshkeli nist nahveh raftaneton be australia ra dar posti beneviseid
salam
manam yeki az moshtariaye weblogetam-khasteh nabashi-alie- hamishe avalin wenlopgi ro ke mibinam weblog shomast-movafagh bashi.
ارسال یک نظر